Keith Richards – Życie

Opis (empik.com):

Razem z the Rolling Stones Keith Richards stworzył riffy, teksty i piosenki, które podbiły świat. Przez ponad cztery dekady prowadził prawdziwie rockandrollowe życie: ryzykował, mówił, co myślał i sprawił, że wszystko to udało mu się pogodzić, jak nikomu innemu wcześniej. Wreszcie sam opowiedział historię swojego życia w oku cyklonu. A co to było za życie! Obsesyjne słuchanie płyt Chucka Berry’ego i Muddy Watersa, gdy dorastał w hrabstwie Kent. Nauka gry na gitarze i założenie zespołu z Mickiem Jaggerem i Brianem Jonesem . Pierwsze sukcesy The Rolling Stones jako kapeli niegrzecznych chłopaków. Słynny nalot policji na dom Redlands i późniejsza seria konfrontacji z nerwowym establishmentem, które na zawsze przypieczętowały jego wizerunek wyjętego spod prawa bohatera ludu. Wymyślenie nieśmiertelnych riffów do „Jumping Jack Flash”, „Street Fighting Man” i „Honky Tonk Woman”. Miłość do Anity Pallenberg i śmierć Briana Jonesa. Ucieczka przed podatkami do Francji, szalone trasy po Stanach Zjednoczonych, nieustannie rosnąca sława, izolacja i uzależnienia. Miłość do Patti Hansen. Pogorszenie stosunków z Mickiem Jaggerem i późniejsze pojednanie. Małżeństwo, rodzina, albumy solowe, zespół X-Pensive Winos i niekończące się pasmo występów. Głosem, który jest wyjątkowy i osobisty, z rozbrajającą szczerością, która zawsze była jego znakiem firmowym, Keith Richards opowiada niezwykle istotną historię naszych czasów – nieposkromioną, nieustraszoną i prawdziwą.

Ocena: 9/10

Najlepsza biografia jaką przeczytałem. Jeśli dołożyć jeszcze opisywaną przez Richardsa muzykę, której słuchałem w tle, czytając książkę, to mamy pełny zestaw doznań. Myślę, że każdy kto przeczyta tę książkę, ujrzy członka Rolling Stonesów w zupełnie nowym świetle. Bo pewnie narkotyków, imprez, muzyki, tras koncertowych spodziewali się wszyscy. Ale tak licznej rodziny, tak poważnego konfliktu z Mickiem Jaggerem czy też takiego szczęścia jeśli chodzi o potyczki z wymiarem sprawiedliwości, ja przynajmniej się nie spodziewałem. Poza tym fajnie się czyta o historiach takich jak pływanie motorówką na śniadanie do innego kraju… :). No i kurczę… Keith był w Maroko (też chciałem/chcę!!!)…

Cytat:

“Jeśli nigdy nie nawalasz, gdzie twoja aureola? Moje życie jest pełne połamanych aureoli.”

Fitzgerald F. Scott – Wielki Gatsby

Opis (empik.com): 

Nowy Jork, lata 20. Jazz, prohibicja, gangsterskie porachunki. Czas wielkich wyzwań i równie wielkich profitów. Czas, kiedy droga od pucybuta do milionera była najkrótsza.

Jay Gatsby dostaje się w tryby przestępczego półświatka i wielkiej finansjery. Marzy o pieniądzach, władzy i tej jedynej kobiecie. Traci miłość, przyjaciół i szacunek do siebie samego. Światła wielkiego miasta i kropla szampana to jedyne szczęście, do jakiego zdolne jest „stracone pokolenie”.

Ocena: 9/10

Są książki, które inni czytają z obojętnością, a na nas działają w szczególny sposób. Odbieramy je bardziej osobiście. Tak na mnie zadziałał “Wielki Gatsby”. Dla mnie nie była to książka o Ameryce lat 20-tych. Przez całą książkę zastanawiałem się jak oceniam Gatsby’ego. Na początku byłem po jego stronie, ale w miarę jego działań i tego co mówił, coraz mniej go pochwalałem. A obiekt jego westchnień? Żałuję, że Daisy okazała się bezduszną oportunistką.  A i tak – jak widać poniżej – najbardziej utkwiły mi w głowie cytaty dotyczące bohaterów pobocznych – Nicka i Jordan.

Dodatkowo mogę polecić film – nie dość, że jest dosyć wiernym odzwierciedleniem ksiażki, to w bonusie dostajemy bardzo ciekawy soundtrack.

Cytaty:

“- Mam trzydzieści lat – powiedziałem. – O pięć lat za dużo, żeby kłamać samemu sobie i nazywać to poczuciem humoru.”

“(…) powiedziała Jordan zmieniając temat z wielkomiejską pogardą dla konkretnych szczegółów (…)”

Lewis Carroll – Alice’s Adventures in Wonderland

Opis (empik.com):

Niezapomniana, klasyczna powieść na pograniczu snu i jawy. Magiczna podróż małej dziewczynki do fantastycznej krainy, w której wszystko może się zdarzyć. Tę powieść Lewisa Carrolla, wybitnego matematyka i profesora Oxfordu, uznano za arcydzieło literatury światowej. Doskonała lektura dla czytelnika w każdym wieku.

Ocena: 9/10

“Skoro za darmo, to dlaczego nie?” – taka była moja pierwsza myśl, gdy zobaczyłem, że Amazon chce mi podarować książeczkę, wydawałoby się, że “dla dzieci”… Stwierdziłem, że poćwiczę sobie trochę j. angielski, a ponadto, kojarząc coś z tv, będę się przy tym w miarę dobrze bawił. No to powiem tak – bawiłem się przednio, nadzwyczaj dobrze wówczas (mimo, że części zwrotów nie rozumiałem), gdy udawało mi się wyłapać grę słów w j. angielskim. Kończąc książkę żałowałem, że mam w zwyczaju bardzo rzadko wracać do tych samych pozycji (a już na pewno nie wracam do nich zaraz po skończeniu lektury). Doszedłem jednak do wniosku, że NA PEWNO teraz przeczytam wersję polską. A jeśli mnie zawiedzie, to jeszcze raz przeczytam oryginał. Pierwszy raz czytając książkę miałem ochotę uczyć się jej fragmentów na pamięć. Ta książka jest naprawdę dla ludzi w każdym wieku.

 

Monika Szwaja – Nie dla mięczaków

Opis (monikaszwaja.pl):

“Wiesz, co to depresja? To taka cyklofrenia, w której napady euforii już nie występują. Jest ci wyłącznie smutno. Zrób coś zanim cię to złapie i zeżre”.

Zrób coś! Gdybym miała szukać motta wspólnego dla wszystkich moich powieści – mogłoby ono brzmieć właśnie tak. Bohater minipowieści “Nie dla mięczaków” – tym razem mężczyzna! – znalazł się  w pewnym zawieszeniu, zakończywszy ważny etap w swoim życiu. Rozwiódł się i praktycznie zerwał ze swą dawną rodziną (swoją drogą – trochę trudno mu się dziwić). W momencie kiedy wychodzi z sądu i cieszy się świeżo odzyskaną wolnością, przypadek, potężne bóstwo, stawia na jego drodze kobietę. Niby wiadomo, jak sprawy się potoczą – ale oto wkraczają na scenę tak zwane cienie przeszłości. Bohater sam czuje, że musi coś zrobić, podjąć jakąś decyzję. Happy end? A to już zależy, co kto uważa za szczęście…

Ocena: 9/10

Lubię książki zachęcające do działania, pozytywnie nastawiające, motywujące. Tutaj wszystko wydawało się przewidywalne, a jednak czytało się dobrze. Szkoda, że w prawdziwym życiu wszystko nie jest takie proste do rozwiązania. Pewnie dlatego tak fajnie czyta się takie pozycje – żeby na chwilę oderwać się od naszych spraw.

Drenth Tere Stouffer – Maraton dla bystrzaków

Opis (empik.com):

Tylko pół roku systematycznego i solidnego treningu pozwoli Ci przebiec maraton! W dzisiejszych czasach nie trzeba biec, by dostarczyć wiadomość z Maratonu do Aten, tak jak zrobił to posłaniec Filippides w 490 roku p.n.e. Jednak od lat setki zawodników stają na linii startowej, żeby na własnych nogach zmierzyć się z dystansem 42,195 km. By ten bieg ukończyć, niezbędne jest właściwe przygotowanie fizyczne oraz psychiczne i odpowiednio dobrany ekwipunek. Weź sobie do serca rady zawodniczki oraz trenerki Tere Stouffer i zostań maratończykiem. Książka napisana jest w sposób humorystyczny i czyta się ją równie szybko, jak biegnie po jej lekturze. Zawsze marzyłeś, by wziąć udział w maratonie lub półmaratonie? Uwielbiasz ścigać się i wygrywać z własnymi słabościami? Rozpocznij trening z tym poradnikiem, a w mgnieniu oka przejdziesz na wyższy poziom biegania. Dowiedz się, jak radzić sobie z kontuzjami i jakie strategie biegowe będą dla Ciebie najlepsze. Zacznij jeść, ćwiczyć i żyć jak biegacz. Maszynka do biegania: Odpowiednia odzież i dobre obuwie dla biegacza Pierwszy bieg i zwiększanie kilometrażu Właściwe odżywianie Radzenie sobie z kontuzjami Plany treningowe odpowiednie do Twoich warunków i celów Objaśnienie żargonu używanego przez maratończyków Podróżniku, odkrywco, wolny człowieku Seria Dla bystrzaków to niezbędnik każdego poszukiwacza wiedzy. Książki pisane lekkim stylem pełne są humoru, a jednocześnie zawierają czytelne informacje, przygotowane przez specjalistów w swoich dziedzinach. Dzięki nim odkryjesz, że potrafisz chłonąć wiedzę niczym gąbka, dobrze się przy tym bawiąc. Świetna lektura przy śniadaniu, w łóżku, podróży i na bezludnej wyspie.

Ocena: 7/10

Skusiłem się na kupno tej książki, ponieważ złapałem promocję na formę ebook-ową. Doszedłem do wniosku, że jest to lektura w sam raz do autobusu – na telefon czy tablet .  I cóż… Szału nie zrobiła, ale nie żałuję jej kupna, ani przeczytania. Nie można odmówić  tej pozycji bogactwa informacji i tematów, które porusza. Myślę, że początkujący biegacz znajdzie tam mnóstwo ciekawostek i rozwieje szereg swoich wątpliwości. W moim przypadku, mimo, że nie uważam się jeszcze za profesjonalnego biegacza, było już trochę inaczej. Po 2 latach całkiem poważnego biegania, mam już swoje przyzwyczajenia, styl trenowania, rozgrzewania, rozciągania, ubrań, itd. Dlatego przez większą część książki przebrnąłem czytając o wspomnianych tematach bez chęci na zapamiętanie czegokolwiek bo nie widzę potrzeby zmieniania swoich nawyków. Jednak były też rozdziały, które przeczytałem z zainteresowaniem – np. o kontuzjach, a przede wszystkim o tym, co skłoniło mnie do kupna tej książki – o starcie w pierwszym maratonie! Pisząc ten wpis jestem już po moim “pierwszym razie” i… dzięki tej książce nie dałem się zaskoczyć kilkoma czynnikami (uwierzylibyście w “depresję pomaratońską”? :))…

Suskind Patrick – Pachnidło

Opis (empik.com):

XVIII-wieczny Paryż, światowe centrum mody i elegancji, jest miejscem, gdzie żyje bohater tej niezwykłej historii – osobliwy karzeł obdarzony niepospolicie wrażliwym zmysłem powonienia. Jan Baptysta Grenouille tworzy eliksiry do produkcji perfum, które są powszechnie uznawane za niedoścignione w swej wyszukanej wytworności. Jednak żadne go nie satysfakcjonują, geniusz zapachów marzy bowiem o wydestylowaniu wonności nad wonnościami z dziewiczego ciała kobiecego. Ta myśl każe mu szukać dziewczyny o idealnym zapachu. Sensacyjna wręcz akcja “Pachnidła” rozgrywa się na tle sugestywnej panoramy obyczajowej Paryża, pozwalającej wczuć się w atmosferę ówczesnego życia, w jego barwy, smaki i niezwykłe zapachy.

Ocena: 10/10

Za lekturę tej książki zabrałem się znając tylko zwiastun filmu nakręconego na podstawie powieści. Spodziewałem się mrocznego thrilleru o niepełnosprawnym umysłowo mordercy młodych dziewczyn. Może i owszem, natkniemy się w książce na morderstwo, ale “nie o to, nie o to… :)”. Zwrot z empikowego opisu: “panorama Paryża, pozwalająca wczuć się w atmosferę ówczesnego życia, w jego barwy, smaki i niezwykłe zapachy”, oddaje mój odbiór tej książki. Nie pamiętam, żeby któraś książka pobudzała tak zmysły. Nie można jedynie powiedzieć, że ta książka pobudza wyobraźnię – to stanowczo za mało. Pisząc ten tekst kilka miesięcy po przeczytaniu powieści, mogę sobie obiecać, że będzie to jedna z nielicznych książek, do których powrócę.